Reprezentacja Polski - statystyki

Statystyki i rekordy reprezentacji Polski

Autorem artykułu jest majk

W przeciągu niespełna dziewięćdziesięciu lat historii wystepów Polskiej reprezentacji narodowej w piłce nożnej w międzynarodowych spotkaniach doszło do wielu pojedynków z wieloma przeciwnikami. W oficjalnych spotkaniach reprezentacja Polski w piłce nożnej wystąpiła 731 razy!

Spośród wszystkich tych meczów odniosła 314 zwycięstw, 175 remisów oraz poniosła 242 porażki.

W przeciągu całej historii biało-czerwoni spotykali się z 92 różnymi rerezentacjami narodowymi. Należy jednak zauważyć, że wliczane są do tej statystyki równiez państwa już nie istniejące (ZSRR, Czechosłowacja, Jugosławia). Mecze z tego rodzaju reprezentacjami liczone są jako osobne spotkania i dodawane są do ogólnej liczby spotkań reprezentacji. Np oddzielnie traktowane są mecze z ZRSS (rozegraliśmy z nimi 14 spotkań) oraz z Rosją (3 spotkania).
Najwiyższą porażką narodowej reprezentacji była przegrana z Danią w czerwcu 1948 roku. Wówczas w towarzyskim meczu rozgrywanym na stadionie w Kopenhadze biało-czerwoni przegrali aż 8-0 i miejmy nadzieję, że takie lub podobne rezultaty nie będą powtarzać w przyszłości.
Najwyższe zwycięstwo reprezentacja Polski w piłce nożnej odniosła 1 kwietnia 2009 roku podczas eliminacji do MŚ. W dzień nazywany potocznie Prima Aprilis gdy wszyscy robią sobie żarty, Polscy piłkarze podeszli do spotkania z San Marino w Kielcach bardzo poważnie. Odniosło to skutek i zwyciężyli rywali aż 10-0 co jest jednym z wyższych zwycięstw narodowych reprezentacji w oficjalnych spotkaniach w Europie.
Wspominając o tym meczu należy również dodać, że padła wówczas najszybciej zdobyta bramka dla Polskiej reprezentacji w historii spotakń międzynarodowych. Pierwszego gola zdobył bowiem już w 26 sekundzie spotkania Rafał Boguski z Wisły Kraków.
Rekordzistą pod względem wystepów w narodowej jedenastce został niedawno Michał Żewłakow. Rozegrał on w barwach narodowych 101 meczów i wyprzedził o jedno spotkanie Grzegorza Lato (100 występów), a o 4 Kazimierza Deynę (97 wystepów). Na czwartym miejscu w tej statystyce z 96 meczami w barwach narodowych są Jacek Krzynówek oraz Jacek Bąk.
Najwięcej bramek w kadrze zdobył jednak kto inny. W tabeli wszechczasów najskuteczniejszych graczy w reprezentacji Polski znajduje się Włodzimierz Lubański, który zdobył 48 bramki. Jest to wynik o tyle nietypowy, a tym samym fantasytczny, że uczynił to w zaledwie 75 meczach! Na drugim miejscu w tej klasyfikacji jest Grzegorz Lato z 45 golami w 100 meczach, a na trzecim miejscu plasuje się Kazimierz Deyna z 41 golami w 97 meczach w biało-czerwonych barwach.
Podkreślić również należy, że Grzegorz Lato jest zdobywcą aż 10 goli w finałach Mistrzostw Świata. Ogólnie w tego rodzaju imprezach Polacy strzelili łącznie 35 bramek! W imprezach tej rangi oprócz Grzegorza Laty najczęściej na listę strzelców wpisywali się Andrzej Szarmach (7 goli w MŚ), Zbigniew Boniek (6 goli w MŚ), Ernest Wilimowski i Kazimierz Deyna (po 4 gole w MŚ) oraz Włodzimierz Smolarek (2 gole w MŚ). Po jednej bramce w MŚ zdobyli Emanuel Olisadebe i Marcin Żewłakow.

http://blogpilkarski.blogspot.com

---

http://blogpilkarski.blogspot.com

Artykuł pochodzi z serwisu www.Artelis.pl

Początki reprezentacji Polski w rozgrywkach międzynarodowych

Początki reprezentacji Polski w rozgrywkach międzynarodowych

Autorem artykułu jest majk

Od debiutu narodowej reprezentacji Biało-czerwonych w piłce nożnej w międzynarodowych rozgrywkach minęło już niespełna 90 lat! Reprezentacja nie zawsze odnosiła spekyakularne sukcesy, a początki nie były łatwe!

Pierwsze oficjalne spotkanie międzynarodowe reprezentacja Polski rozegrała towarzysko 21 grudnia 1921 roku w Budapeszcie z Węgrami. W debiucie przegrała jednak 1-0. Na pierwszy mecz Polaków w kraju nie trzeba było jednak czekać zbyt długo. Pół roku po meczu w Budapeszcie doszło do historycznego, bo pierwszego spotkania reprezentacji we własnym kraju, a rywalami byli ponownie Węgrzy i ponownie nie dali szans biało-czerwonym wygrywając w maju 1922 roku na stadionie Cracovii Kraków az 0-3. Początki naszej narodowej jedenastki nie były więc zbyt udane, bow dwóch pierwszych meczach nie zdobyła ona nawet gola.
Pierwsza bramkę, a zarazem pierwsze zwycięstwo na arenie międzynarodowej w oficjalnym spotkaniu Polacy odnieśli 28.05.1922 roku w Sztokholmie. Pokonali gospodarzy 1-2, a historycznym strzelcem pierwszego gola dla Polski został gracz Jutrzenki Kraków Józef Klotz, który pokonał bramkarza Szwecji w 23 minucie meczu z rzutu karnego. Co ciekawe Klotz zagrał jedynie w dwóch meczach reprezentacji, a na stałe wpisał się do jej historii! Druga bramkę w tym meczu zdobył Józef Garbień, zawodnik Pogoni Lwów i była to pierwsza bramka Polaków zdobyta z gry.
Na pierwsze zwycięstwo na polskiej ziemi czekała reprezentacja jednak do 1924 roku. Wówczas to 29 czerwca w Łodzi w meczu towarzyskim Polska pokonała Turcję 2-0.
Miesiąc wczesniej polska reprezentacja w piłce nożnej rozegrała pierwszy mecz na Igrzyskach Olimpijskich. W maju 1924 roku w Paryżu przegraliśmy jednak wysoko z ówczesną potęgą piłkarską Węgrami 5-0 i zakończyliśmy tym samym nasz udział w tej prestiżowej imprezie.
Jeżeli chodzi o mistrzostwa świata i eliminacje do nich to pierwszy mecz eliminacyjny Polska rozegrała w Warszawie z Czechosłowacją w październiku 1933 roku. Przegraliśmy ten mecz 1-2, a ze względu na to, że nie pojechaliśmy na rewanż (MSZ nie wyraziło zgody na wyjazd piłkarzy do Pragi) odpadliśmy z dalszych rozgrywek. Co się odwlecze to nie uciecze i udało się w końcu awansować do Mistrzostw Świata w piłce nożnej. Pierwszy mecz na tej imprezie rozegraliśmy nie z kim innym jak z Brazylią. 5 czerwca 1938 roku, po fantastycznym widowisku w Strasburgu po 90 minutach było 4-4. Pierwszego gola na MŚ dla Polaków zdobył z rzutu karnego Fryderyk Scherfke grający wówczas w Warcie Poznań. W dogrywce nie daliśmy rady utrzymac dobrego wyniku i ostatecznie przegraliśmy cały mecz 5-6.
Przygoda reprezentacji z mistrzostwami Europy rozpoczęła się znacznie później. Pierwsze spotkanie eliminacyjne rozegraliśmy dopiero w 1959 roku gdy w Chorzowie przegraliśmy z Hiszpanią 2-4. Po raz pierwszy w mistrzostwach Starego Kontynentu zagraliśmy jeszcze później, bo dopiero za czasów Leo Benhakera. 8 czerwca 2008 roku przegraliśmy w Klagenfurcie z Niemcami 2-0.

http://blogpilkarski.blogspot.com/

---

http://blogpilkarski.blogspot.com/

Artykuł pochodzi z serwisu www.Artelis.pl

Barcelona - Real, kto lepszy

Porównanie gry Barcelony, Realu

Autorem artykułu jest Sebo

Jak dobrze wiecie Real nie potrafi wygrać z Barceloną od prawie trzech sezonów. W tym artykule chciałbym przedstawić wam 35 przykładów słabości Realu. Na koniec porównać różnice w ich grze.

35 przykładów słabości i kompromitacji Realu w meczu z Barceloną, wiele odnosi się do wypowiedzi kibiców Realu przed meczem :
1. Wypowiedź Ronaldo po meczu Barcy z Almerią w stylu: ‘ciekawe ile to nam bramek strzelą?’
2. Gierki słowne Mourinho i olewający je Guardiola + zawodnicy.
3. Real uznawany za najlepszy Real od kilku lat.
4. Piąta przegrana z rzędu za kadencji Guardioli.
5. 4 z tych 5 meczy bez gola oprócz 2 goli na Bernabeu w przegranym meczu 2-6.
6. Bramka na 2:0 poprzedzona 30 podaniami w czasie 1:19 minuty.
7. Około 5 sytuacji w czasie których zostaje wymienionych 30 podań w większości z pierwszej i w środku i zostaje stworzona sytuacja niemal 100-centowa.
8. Gorsza gra w powietrzu przy dużo gorszym wzroście.
9. ciągle stawienie Realu na Marcelo, który udowadnia któryś sezon, że gra dobrze ze słabymi, a w ważnych meczach należy do najsłabszych na boisku i zawala bramki.
10. uznawany za niby najlepszego obrońcę prawego na świecie Ramos ośmieszany na każdym kroku, szczególnie przez Villę i porównanie go do Alvesa. Gra Ramosa w każdym kolejnym Gran Derbi.
11. Klasa Pique i Puyola w porównaniu z klasą Carvalho i z nieco lepszym Pepe.
12. Gra Realu polegająca jedynie na krótkim graniu z Ozilem i Ronaldo i graniu długich piłek do przodu.
13. wzgląd na to ile jeszcze brakuje Ozilowi do Xaviego i Iniesty.
14. Liczba celnych podań grającego niby ofensywnie Realu.
15. Iker Casillas puszczający bramki po lobach, między nogami, przepuszczający piłki.
16. Najlepsza obrona w Europie traci 5 goli, a powinna więcej.
17. Najlepsza ofensywa w Europie tworzy jedną niby sytuację strzelając raz z dystansu.
18. Technika Sergio, a technika Khediry i ich przystosowanie do grania szybkiej gry.
19. Gol na 5:0 stworzony przez zawodników ledwie grających w tym sezonie.
20. Celność i ilość zagrań ‘najlepszego podającego świata’ Alonso.
21. około 10 sytuacji mogących skończyć się bramką i podwyższeniem wyniku.
22. polityka transferowa Realu nie stawiająca na wychowanków i Hiszpanów, którzy znowu ich pogrążają.
23. wprowadzenie defensywnego Diarrę za Ozila przy stanie 2:0 (!)
24. łokieć w twarz Messiego sfrustrowanego Carvalho, który nie wytrzymywał jego zabaw z piłką.
25. wejście Arbeloi, który 3 razy umyślnie faulował ostro piłkarzy Barcy.
26. zachowanie Ronaldo, który wyrażając całkowity brak szacunku dla trenera przeciwnika (!) odepchnął go.
27. marsz Ronaldo po odepchnięciu, dumnie kroczącego i zadowolonego z tego co zrobił.
28. Popis Ronaldo zagrywającego między swoimi nogami przy stanie 4:0, gubiącego się i wyśmianego przez cały stadion.
29. Mourinho, który ironicznie wskazuje, że to przez sędziego jego podopiecznym ewidentnie nie idzie.
30. Porównanie gry mniej medialnego Pedro z Di Marią i ich poziom inteligencji zagrań na boisku.
31. Ramos brutalnie faulujący Leo Messiego w ostatniej minucie na czerwoną kartkę.
32. Ramos komrpomitujący się odepchnięciem Puyola na czerwoną kartkę, swojego kolegi z kadry oraz Xaviego, którego uważa za jednego ze swoich idoli.
33. Iker Casillas obrażający się na swoich obrońców przy stanie 4:0.
34. Ilość udanych zwodów, wypracowanych sytuacji, asyst i podań Messiego w porównaniu z niby konkurującym z nim Ronaldo.
35. Ronaldo symulujący w polu karnym przy stanie 2:0.

Także jak wiadać Real głównie skupił się na grach słownych a nie na samej grze na boisku. Przed meczem zarysowywała się przewaga Realu, ale przecież wszystko się rozstrzygnęło na boisku. Jak dobrze wiecie Real dostał pożadną lekcje gry w piłkę. Cały zespół przypatrywał się grze Barcy którzy jak to zawsze bywa mieli ogromną przewagę w posiadaniu piłki nad swoim rywalem. Nawet indywidualnie piłkarze z Bernabeu nie potrafili sobie poradzić ze zwinniejszymi zawodnikami Katalońskiej Barcy. Piłkarze z Camp Nou jak to zawsze bywa wymieniali ogromną ilość podań przemiszczając się tym sposobem w strone bramki strzeżonej przez Casillasa. Już pod koniec meczy kiedy było wiadomo już, że to Barcelona wyszła zwycięzko z tego pojedynu, piłkarze dumy Katalonii chcieli pokazać kibicom którzy licznie przybyli na statdnion zapełniając miejsca do ostatniego wolnego jak pięknie potrafią grać. Zaczęli się po prosu bawić grą ośmieszać przeciwnika finezyjnymi zagraniami z piętki i innymi. Podsumowując piłkarze Realu wyszli na mecz o wilką stawkę ( historia pokazała iż drużyna która wygra ten mecz przeważnie zdobywa później mistrzostwo kraju ) nie skoncentrowani zlekceważyli rywala i to im się nie opłciło. Zobaczymy jak to będzie podczas następnego meczu. Czy wielki trener Realu znajdzie jakąś receptę na Barcelonę? Odpowieź uzyskamy już 19 kwietnia ;)

---

katalonia więcej tekstów na moim blogu http://katalonia-wszystkoopilcenoznej.blogspot.com/

Artykuł pochodzi z serwisu www.Artelis.pl

Czynniki wpływające na wynik meczu

Co ma wpływ na wynik meczu? (Nie tylko piłkarskiego)


Autorem artykułu jest Kuba Kubakowski

Poniżej 30 czynników, jedne oczywiste, mające duży wpływ, a inne mogące zaważyć w małym stopniu o rezultacie. Właśnie o to i chodziło, aby podać jak najwięcej tych współczynników.
Być może przyda się to dla osób obstawiających zakłady bukmacherskie lub jako ciekawostka.
Co/kto ma wpływ na wynik meczu:
- cały zespól (zgranie)
- forma zespołów (ostatnie mecze)
- H2H (wpływ psychiki)
- kartki (wykluczające z udziału w spotkani lub też żółte „na koncie”
- kontuzje graczy
- warunki atmosferyczne (deszcz, śnieg, pogodnie)
- pora dnia (24.00, a 6 rano)
- motywacja (koniec sezonu, brak szans itp.)
- gospodarz czy gość (lub mecz neutralny)
- przedmeczowe wypowiedzi (bronimy się)
- trener (nowy - nowa taktyka)
- kibice (gorący doping, brak dopingu, ich liczebność)
- pora roku (lato, zima)
- sytuacja w klubie- tzw. sieci neuronowe, to sieci których badaniem zajmują się obecnie naukowcy
- trener drużyny narodowej (np. nie puści swoich zawodników)
- los
- zmęczenie (lub brak) podróżą
- intensywność spotkań (np. 2 mecze w tyg.)
- temperatura powietrza (-5C, 30C)
- umiejętności poszczególnych zawodników
- dyspozycja poszczególnych zawodników (choroba, a występuje)
- stan murawy (błoto, zieloniutka :) )
- ranga meczu (towarzyski – silniejszy testuje taktykę, a dla słabszego to wyzwanie do którego podchodzi pełnym składem)
- pogłoski (jeśli przegramy to kibice się odwrócą, trener straci prace)
- przygotowanie fizyczne (intensywne treningi, odpuszczenie)
- sytuacja w kraju (niespokojna itp.)
- fryzjer :)
- jakość obuwia piłkarskiego
- zdarzenia losowe np. wtargnięcie golasa w sytuacji, gdy zawodnik sam na sam z bramką
- fuks
---
Czynniki wypisane przez autorów portalu bukmacherskiego BUKM.pl

Artykuł pochodzi z serwisu www.Artelis.pl

Futbol Amerykański

Historia Futbolu Amerykańskiego

Autorem artykułu jest Oskar Bakun

Futbol Ameykański to ekscytująca gra i wcale nie taka brutalna jakby się wydawało na pierwszy rzut oka. Skąd pochodzi i czy na pewno powstał w Ameryce?
Czy wiecie, że futbol amerykański wcale nie powstał w Ameryce. Narodził się on na Wyspach Brytyjskich w II połowie XIXw. Mimo to nie jest i nie był on tak popularny jak w Ameryce. Wbrew nazwie nogami gra się w futbol nie wiele. Przyczyną tej nazwy jest fakt, że wywodzi się ona ze sportów piłkarskich.
Pierwszy mecz futbolowy odbył się w Nowym Brunszwiku w stanie New Jersey między uczelniami Rutgers University i Princenton University 6 listopada 1869 roku. Walter Camp nazywany "ojcem futbolu amerykańskiego" w ostatnich dwóch dziesięcioleciach XIX wieku skodyfikował zasady tego sportu.

W Ameryce w 1906 roku powstała organizacja National Collegat Athletic Assosciation (NCAA) która zarządzała i modyfikowała przepisy. Jedną z przełomowych zmian było wprowadzenie podania do przodu, oraz zakazanie tworzenia "formacji klinu". Te zmiany bardzo wpłynęły na to że różnicę między futbolem i rugby, oraz na widowiskowość tej dyscypliny. Wymuszono również używanie lepszych kasków i ochraniaczy. Do roku 1912 roku futbol osiągnął dzisiejszy kształt. Wprowadzono nowe wymiary boiska, zmieniono do 6-ciu liczbę punktów otrzymywanych po przyłożeniu oraz weszła w życie zasada 4 prób.
W ten sposób powstała unikalna gra charakteryzująca się niezwykła dynamiką i widowiskowością. Podobieństwo boiska (linie co pięć jardów wymalowane w poprzek murawy) do metalowego rusztu spowodowało, że futbol amerykański jest często nazywany przez osoby spoza USA "gridiron football". Jednak obecność słowa iron nie jest wcale przypadkowa - jest to sport dla żelaznych ludzi.


http://blizejsportu.blogspot.com/ target="_blank">http://blizejsportu.blogspot.com/

Artykuł pochodzi z serwisu http://artelis.pl/